သူငယ္ခ်င္းသုိ႕ ေပးစာ

သူငယ္ခ်င္းသုိ႕ ေပးစာ
                              

                 ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ ံ



သူငယ္ခ်င္းေရ
                     
                           အၿမဲတမ္းအတူမေနနုိင္တဲ့အခါ ခြဲခြာရတယ္။ အခ်ိန္တန္လုိ႔ ခြဲခြာၾကရတဲ့အခါ မင္းဟာ ထြက္ခြာသူတစ္ေယာက္ ၿဖစ္နုိင္သလုိ က်န္ရစ္သူတစ္ေယာက္လည္း ၿဖစ္နုိင္တယ္။ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚက ဆင္းလုိက္တဲ့အခါ ေနာက္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚကုိ ေရာက္ရွိသြားတာပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရလုိက္ငါးလုိက္။ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚကုိ မင္းဘယ္လုိပဲ ေရာက္ခဲ့ပါေစ။ ေရာက္လာရင္ေတာ့ မင္းေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရေတာ့မယ္။ အေဖာ္ေတြလည္း ပါခ်င္ပါမယ္ေပါ့ေလ။
                          တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ အားကုိးတာက အေကာင္းဆုံးပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ။ ငါေၿပာခ်င္တာက ဘ၀ဆုိတာက ရွာေဖြျခင္းပါပဲ။ ဘ၀အာမခံခ်က္ကုိ ရွာေဖြၾကတယ္။ ဘ၀အာမခံခ်က္ဆုိတာက ဘာလဲ။ ေငြေၾကးလား၊ အိမ္ၿခံေျမလား၊ ရတနာေရႊေငြလား၊ လက္တြဲေဖာ္လား၊အာဏာလား၊ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈလား။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးဟာ စိတ္အေထြေထြနဲ႔ ဘ၀အာမခံခ်က္ အဖုံဖုံကုိ လမ္းအသြယ္သြယ္ကေန ရွာေဖြေနၾကတယ္။
                         တစ္ခ်ိဳ႔႕ေသာလူေတြဟာ ေနာင္ဘ၀အတြက္ အာမခံခ်က္ကုိပါ ရွာေဖြေလ့ရွိတယ္။ ဘာသာတရားမ်ိဳးစုံဟာ လမ္းမ်ိဴးစုံကုိ ခင္းေပးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားစုကေတာ့ လမ္းေပၚမွာပဲ ထုိင္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းျခင္းအမႈကုိ ၿပဳတတ္ၾကတယ္။ မင္းကေတာ့ ေရွ႕ကုိ ဆက္ေလွ်ာက္ပါ။ လမ္းဆုိတာ ေလွ်ာက္ဖုိ႔မဟုတ္လား။
                         ဘုရားရွင္ဟာ ငါတုိ႕ေလွ်ာက္သင့္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကုိ ညႊန္ၿပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ မရွိေတာ့တဲ့ အရာေတြနဲ႔ မၿမင္နုိင္တဲ့အရာေတြကုိ ထုိင္ၿပီး ဆုေတာင္းေနရင္ေတာ့ မင္း ဘယ္ကုိမွေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ လူေတြဟာ အခက္အခဲေတြ႕တဲ့အခါ ဘုရားကုိ အားကုိးတယ္။ ေဘးဒုကၡၾကံဳတဲ့ အခါ ဘုရားကုိအကာအကြယ္ယူၾကတယ္။ ဒါကုိပဲ ကုိးကြယ္တာလုိ႔ ေခၚတယ္ထင္ရတယ္။ မိမိကုိယ္သာ ကုိးကြယ္ရာလုိ႔ ဘုရားေဟာရွိပါတယ္။ ကုိယ့္အခက္အခဲကုိ ကုိယ္သာပဲ ေၿဖရွင္းနုိင္တယ္။ ကုိယ့္အႏ ၱရာယ္ကုိလည္း ကုိယ္သာပဲ ကာကြယ္နုိင္မယ္။ အဲလုိပါပဲ ကုိယ္ရဲ့ေအာင္ၿမင္မႈကုိလည္း ကုိယ္သာပဲ ခံစားရတာပါ။
                         မင္းဟာ ေလာကုတၱရာကုိ ၾကည့္လြန္းေနရင္ ေလာကီမွာ ေနစရာ ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလဟာ ေလာကုတၱရာေၾကာင့္ အေႏွာင့္အယွက္ၿဖစ္လိမ့္မယ္။ ရဲရဲသာ ဆုံးၿဖတ္ၿပီးေရွ႕ဆက္ပါ။ ေလာကီမွာ အေကာင္းဆုံး ေနထုိင္နုိင္ရင္ ေလာကုတၱရာက ဆုိးစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ငါဟာ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ေၿပာၿပေနတာ မဟုတ္လုိ႔ ဘာသာေရးအေၾကာင္းကုိ သိပ္မေတြးပါနဲ႔။ ေလာကီမွာ ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေကာင္းဆုံးေနထုိင္ပါ။ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာအတြက္အေကာင္းဆုံး ေဆာင္ရြက္ပါ။ ဘုရားရွင္က မင္းကုိ ၾကည့္ရႈေစာင္မ ပါလိမ့္မယ္။ scholarship ဆုိတာ စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြသာရတာပါ။
                        အတၱကုိ ပရနဲ႔ ယွဥ္တြဲပါ။ အတၱေတြမ်ားေနတဲ့အခါ မင္းကုိ လူေတြက က်ဥ္ၾကမယ္။ဒါေပမယ့္ လူဘ၀မွာ အတၱနဲ႔ ေလာဘသာမရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတာ့ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ အတၱကုိ ပရနဲ႔ ယွဥ္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေၿပာၾကတယ္။ ေသရင္ ကုိယ့္ေနာက္မပါဘူး။ ငါကေတာ့ ဒါဟာ ရွာေဖြဖုိ႕ မစြမ္းသာတဲ့လူေတြနဲ႔ ရွာေဖြဖို႔ ပ်င္းရိသူေတြရဲ့ အေၾကာင္းျပလုိ႔ေကာင္းတဲ့ စကားတစ္ခြန္းလုိ႔ ျမင္တယ္။ မင္းဆုိရင္ေရာ ဘယ္လုိျမင္မလဲ။ ငါသိခ်င္စမ္းရဲ့။တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ေသရင္ကုိယ့္ေနာက္ပါမယ့္ အရာေတြကုိလည္း မလုပ္ၾကပါဘူးေလ။မင္းကေတာ့ ေသရင္ကုိယ့္ေနာက္မပါတဲ့ အရာေတြကုိအသုံးခ်ၿပီးေတာ့ ေသရာပါေအာင္လုပ္ပါ။
                        ဂၽြန္ဂ်ဴ၀ီ ကေျပာတာေတာ့ "ဘ၀ဆုိတာ ေလာင္းကစားျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ" တဲ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကံကုိပဲ ပုံခ်ရတဲ့သေဘာေပါ့ေလ။ ဒီစကားကုိ ယုံၾကည္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ "ကံဆုိတာ အလုပ္" ဆုိတာကုိလည္း မင္းလက္ခံသင့္တာေပါ့။ ဘယ္လုိ ေလာင္းကစားမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာေပါက္ ႏုိင္ေခ်ရွိမွ ၀င္ကစားရင္ ကံကုိ ပုံခ်ရတဲ့ အျဖစ္က လြတ္ပါတယ္။ အသင္းစြဲနဲ႔ ေဘာလုံးပြဲေလာင္းရင္ေတာ့ မင္းရူးမုိက္တာပါပဲ။
                        တစ္ခါတေလေတာ့ အနုိင္အရႈံးဆုိတာက သက္ဆုိင္သူေပၚမွာပဲ မူတည္တတ္တယ္။ ေဟာဒိအေပးအယူမ်ားတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ မင္းလုိခ်င္တာအတြက္ ဘာပဲေပးလုိက္ရပါေစ(မင္းလုိခ်င္တာ ရမယ္ ဆုိရင္) မင္းေက်နပ္သင့္တယ္။ ဒါဟာ မင္းရဲ့ အနုိင္ပါပဲေလ။ အျခားလူေတြကေတာ့ ရႈံးတယ္ ေၿပာခ်င္ေျပာမွာေပ့ါ။ သာယာမႈကုိ ကုိယ္တုိင္သတ္မွတ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားေတြ သတ္မွတ္ထားတဲ့ သာယာမႈနဲ႔ ေနထုိင္ေနရမယ္ ဆုိရင္ မင္းဟာ သာယာမႈအစစ္ကုိ မရရွိနုိင္ပါဘူး။
                        အခုဆုိရင္ မင္းဟာ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မယ္။ အေနာက္နုိင္ငံက စစ္တမ္းတစ္ခုက ေဖာ္ျပထားတာကေတာ့ ေက်ာင္းသားဟာ ေက်ာင္းနဲ႔ ကင္းကြာမွ ပုိေတာ္နုိင္တယ္။ ဆုိလုိခ်က္ကုိ တလြဲေကာက္ၿပီး ေက်ာင္းလစ္ရင္ေတာ့ ခက္ၿပီ။ သူတို႔ဆုိလုိတာက ေက်ာင္းဟာ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းအတုိင္း သင္ရတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားဟာ ေဖာက္ထြက္ေလ့လာလုိ႔ မရဘူး။ စာေမးပြဲ အေျဖဟာလည္း ျပင္ပက အခ်က္အလက္ေတြကုိယူၿပီး ေျဖဆုိလုိ႔မ၇ဘူး။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ သင္ယူလုိမႈကုိ ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ သေဘာရွိေလတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားဟာ ေက်ာင္းနဲ႔ ကင္းကြာတဲ့အခါ ပုိမုိေလ့လာနုိင္ၿပီး ပိုမုိေတြးေခၚနုိင္လာတယ္။ ေက်ာင္းေနစဥ္ကထက္ ပုိေတာ္လာတယ္ေပါ့။
                         တကယ္လည္း ေက်ာင္းဟာ ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ သေဘာသဘာ၀ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဆုိလုိသလိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ေက်ာင္းက ေဘာင္ခတ္ထားတယ္ ဆုိတာ တိရိစာၦန္ေလွာင္အိမ္လုိ ေဘာင္ခတ္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လမ္းေဘးက ပလက္ေဖာင္းလို လမ္းမေပ်ာက္ေအာင္ လမ္းေဘးကုိ ေခ်ာ္မက်ေအာင္ ေဘာင္ခတ္ထားတာပါ။Operating System ေပါ့ကြာ။ သူတုိ႔ ေျပာသလုိ ေဖာက္ထြက္လုိ႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ေလ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ လမ္းေလးဆုံးသြားရင္ ဘ၀ကြင္းျပင္က်ယ္ၾကီးထဲ မင္းေရာက္သြားမွာပါ။ အဲခါမွ လမ္းမေပ်ာက္ပါေစနဲ႔။
                        ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အေကာင္းဆုံးေနထုိင္ပါ။ တပည့္ၿဖစ္ရတဲ့အခါ အေကာင္းဆုံးတပည့္၊ ဆရာျဖစ္ရတဲ့အခါ အေကာင္းဆုံးဆရာ၊ က်ရာဇာတ္ရုပ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ဖန္းတီးပါ။ ဘ၀ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ထုဆစ္ရတဲ့ ပန္းပုရုပ္တစ္ခုပါပဲ။ အလွပဆုံး ထြင္းထုနုိင္ပါေစေလ။
                                                                                                                                                                လြမ္းေနာင္